Dag 14: AVONTUUR!!

Vannacht zijn we een aantal keren wakker geworden vanwege de kou (13 graden) en langsrazende vrachtauto's zo'n 50 meter verderop. Toen de eigenaar vanmorgen om half 6 naar het toilet wilde en buitengesloten bleek, werden we wakker van het geklop en geroep naar degene achter de deur. Een heerlijk ontbijt maakte de nacht goed. Als we de spullen pakken loopt Martijn tegen de LED-lamp op het plafond dat ook maar 5 centimer hoger is dan hijzelf. Voor we vertrekken besluiten we eerst nog een trail door parque nacional tapanti-macizo de la muerte te lopen. Dit park ligt 50 meter achter de hostel waar we verbleven. De eigenaar legt ons de route uit en zegt dat we er zo'n 3 uur over zullen doen om terug te keren. De bromeliaroute wordt geadviseerd omdat die het makkelijkst is en wij redelijk onervaren zijn. Door de hevige regenval van gisterenavond was de route erg glad en met behoorlijk veel hoogteverschillen verre van ideaal. Aangekomen bij de waterval maken we wat foto's en een stenenmannetje en besluiten om de rivierroute terug te nemen. Helaas was deze route een stuk minder goed aangegeven en waren de rivieroversteken erg glad. Na wat glij- en valpartijen begon het water en de moed ons in de schoenen te zinken en kwamen we precies op het juiste moment weer een bordje tegen wat ons veilig bij de hostel bracht. Een avontuur rijker een paar sokken, schoenen en een broek armer!

We moeten zo'n 80 kilometer rijden tot onze volgende bestemming. De eerste 60 kilometer is goed te doen en Evelien kan zelfs een kwartiertje in haar gebruikelijke bijrijdersstand, ogen dicht en mond wagenwijd open. In de buurt van de hoofdstad aangekomen is het een behoorlijke chaos en lijkt niemand zich aan de gebruikelijke verkeersregels te houden. Omdat dit nog niet genoeg concentratie vereiste ging het ook nog eens keihard regenen. De laatste 20 kilometer duren dan ook ruim en uur en we zijn blij dat we veilig aangekomen zijn. Nadat ons de kamer wordt gewezen pakken we onze spullen en ploffen we neer op bed. Dit was genoeg avontuur voor vandaag. We pakken de kaart en plannen de komende 3 dagen.

De eigenaar had bij aankomst gebeld en gevraagd wat we vanavond wilden eten. Voor Martijn werd het een steak en voor Evelien de Tilapiafilet. De eigenaresse heeft een glutenallergie waardoor rekening houden met de melkallergie een makkie is. De steak lijkt bovendien pas net geschoten zo mals en vers dat het is. Kortom we eten heerlijke en hebben een onbezorgde avond na een dag vol avontuur!