Dag 13 - National parque los quetzals

7 juli 2017 - San Gerardo De Dota, Costa Rica

Vanochtend om zes uur wakker en blij dat dit het laatste nachtje was in dit bed en deze muffe lucht van natte spullen die maar niet drogen. Lekker alle spullen bij elkaar gezocht en al het natte/klamme spul even op de auto in de zon, zodat we het droog konden inpakken. De schoenen blijven flink vochtig helaas. Om half 8 klaar voor t ontbijt, maar de deur zit nog op slot. 8 uur kunnen we ontbijten. Net alsof je voor de deur van de supermarkt staat te wachten. Evelien heeft even met Elisa bijgekletst en Martijn in de chillstand. De deur wordt open gedaan door de o zo lieve medewerker die ons buenos dias wenst met een grote glimlach op zn gezicht. Lekker fruit, eieren en gallo pinto op en wat toast 'with no butter', zoals hij zelf al riep vanuit de keuken toen Evelien dat net wilde vragen. Op naar het national park los quetzals met de bijzondere vogel waar het park naar vernoemd is en andere diersoorten die je nergens vindt op Costa Rica. Toen we de auto uitstapten was het even wennen. Met 18 graden ineens 14 graden koeler dan vanochtend. Dit park was gratis, ja blijkbaar kan dat ook. Leuk stukje gewandeld helaas niks gezien. Morgen maar proberen in de achtertuin van het hostel. Waar we overigens heel hartelijk zijn ontvangen en waar we heerlijk gegeten hebben wat de pot schaft.

Foto’s